Wojna w Gazie to albatros na szyi Bidena

Gaza stała się albatrosem na szyi Bidena. To jego wojna, nie tylko Benjamina Netanjahu. Będzie to część jego dziedzictwa, element jego nekrologu, plama na jego kampanii – a sytuacja może się pogorszyć, jeśli w Strefie Gazy pogrąży się kaskada głodu na całą skalę lub brutalna anarchia, albo jeśli wybuchnie szersza wojna z udziałem Iranu lub Libanu. Widoczny izraelski atak na bazę wojskową w środkowym Iranie we wczesnych godzinach piątkowych uwydatnił niebezpieczeństwo większego i bardziej niszczycielskiego konfliktu, który może przyciągnąć Stany Zjednoczone. Rozważmy tylko jeden przykład odcisków palców Ameryki w tej wojnie pod przywództwem Bidena. W styczniu izraelskie wojsko zrzuciło bombę na teren w Gazie, z którego korzysta Międzynarodowy Komitet Ratunkowy, bardzo szanowana amerykańska organizacja pomocowa, częściowo wspierana z amerykańskich podatków. Międzynarodowy Komitet Ratunkowy twierdzi, że przyczyną niemal śmiertelnego ataku była bomba amerykańskiej produkcji o masie 1000 funtów, zrzucona z amerykańskiego myśliwca F-16. A kiedy amerykański samolot zrzuca amerykańską bombę na amerykańską grupę pomocową podczas wojny wspieranej przez Amerykanów, jak to może nie wrócić do Bidena? Biden miał wiele kluczowych decyzji do podjęcia w tygodniach po ataku z 7 października, ale być może żadna z nich nie była ważniejsza niż ta: jak zarządzać swoimi stosunkami z Netanjahu, gdy rozpoczęła się wojna w Gazie. Jak bardzo powinien podporządkować się Netanjahu, jak bardzo powinien go objąć, jak bardzo powinien…   nałożyć konsekwencje, gdy Netanjahu zignorował jego sugestie dotyczące powściągliwości? Biden miał wybór i, jak słusznie zauważył Indyk, Biden uważał, że najlepszym sposobem poruszenia Netanjahu jest położenie ręki na jego ramieniu. Być może Biden przecenia swoją zdolność do pozyskania Netanjahu, gdyż czasami wydaje się, że pokłada zbytnią wiarę w jego zdolność do oczarowania republikańskich członków Kongresu. Dyplomacja to mieszanka marchewki i kija, ale do niedawna wydawało się, że Biden nie oferował Netanjahu nic poza mnóstwem marchewek. Biden mógłby w szczególności wysłuchać jednego bliskiego doradcy, który najwyraźniej odczuwa udrękę z powodu Gazy – bo ma ona rację. „Przestań” – podobno powiedziała Jill Biden swojemu mężowi. „Przestań, Joe”.